ستیز با نهضت جهانی هایکونویسی

«ستیز با نهضت جهانی هایکو»،
کوتاه‌سرایی در شعر مدرن در گفتگو با سید علی میرافضلی
روزنامه فرهیختگان، شنبه 29 تیر 92، ص 11

 تندخوانی به یکی از آفت‌های نقد امروز بدل شده و بسیاری از منتقدان کم حوصله، با مرور سطحی کتاب‌ها، تکلیف خودشان را با آنها روشن می‌کنند. «آهسته خوانی» دعوت دوباره‌ای است به اینکه برای متون ادبی وقت بگذاریم.
 گستردگی یک متن، ربطی به کوتاه یا بلند بودنش ندارد. بسا شعرهای بلندی که متون بسته‌ای بیش نیستند و ای بسا شعرهای کوتاه که ذهن مخاطب را به تقلا و تعامل وا می‌دارد.
 مجموعه شعر «آهسته خوانی»، فراخوان جدی گرفتن حرکت شعر کوتاه امروز است.
 کسی که به شعر کوتاه نیمایی منزلت ویژه‌ای داد، محمد زهری است که در دهه چهل و پنجاه آغازگر راه جدیدی در این عرصه بود.
 شعر کوتاهی که من در دو دهه گذشته به دنبال ‌آن بوده‌ام، شعری است که از گذشته تاریخی خود بی‌خبر نیست و به شگردها و شیوه‌های شعر کوتاه ایرانی بالاخص رباعی توجه خاص دارد.
 کتاب «هایکو» احمد شاملو و پاشایی که در آغاز دهه شصت انتشار یافت، با آن ترجمه خوشخوان و شاعرانه و موجز، به شیوع و رسوخ هایکو در ذهن شاعران و خوانندگان ایرانی بسیار کمک کرد.
 تولیدات یک‌دست و فابریکی که صنعت جهانی هایکو دارد عرضه می‌کند، عرصه را برای شعرهای کوتاه متفاوت و متنوع تنگ کرده است.
 دستورالعمل‌های هایکو به مخاطبان جهانی هایکو،  احساس شاعر بودن را که خیلی از جوانان بدان نیاز کاذب دارند، بدون مشقت خاصی  عطا می‌کند.
 پیشینه شعر کوتاه مکتوب در ادب فارسی به حدود هزار سال می‌رسد.
 داشته‌های فرهنگی ما، امکاناتی برای ما به ارمغان آورده که در اختیار دیگران نیست. ما با ریشه‌هایمان زنده‌ایم. و متأسفانه کمتر سراغ این سرچشمه‌ها و آبشخورها رفته‌ایم.
 در مناطق بلوچستان و رودبار (جنوب کرمان)، نوعی شعر مردمی وجود دارد که به «لیکو» مشهور است. لیکو، شعری کوتاه دو سطری است که آن را می‌توان کوتاه‌ترین شعر جهان نامید.
 «آهسته خوانی» هم به پیشینه شعر کوتاه فارسی نظر دارد و هم به دستاوردهای شعر نوین فارسی بی توجه نیست.

فایل Pdf گفتگو را از اینجا دریافت کنید.